Wchodząc do kościoła zauważamy, że wnętrze (sklepienie i ściany) pokrywa polichromia figuralna. Ściany pomalowane są na kolor szaro-różowy. W dolnej części malowana boazeria imitująca grube, drewniane belki. Została ona namalowana w czasie odnawiania polichromii w roku 1968. Na ścianach w nawie między oknami a prezbiterium, nad drzwiami do zakrystii oraz nad drzwiami do bocznej kaplicy widnieją cztery obrazy z życia Matki Boskiej. Obrazy przedstawiają: Narodzenie, Zwiastowanie, Niepokalane Poczęcie oraz Nawiedzenie św. Elżbiety.

Tło sklepienia jest kremowe. Nad nawą znajduje się duży obraz Zmartwychwstania Pańskiego oraz średniej wielkości cztery tonda z Ewangelistami. Nad prezbiterium jedno duże tondo ukazujące Wniebowzięcie NMP. Obramowania obrazów wzbogacone zostały barokowymi ozdobami. Całość sklepienia ożywiają stylizowane listwy. Przestrzeń kościoła zdaje się uciekać w górę. Kościół był malowany w roku 1889. Artysta nawiązał jednak do baroku.

Należy wspomnieć tu jeszcze o płaskorzeźbie Boga Ojca i dwóch główkach aniołów umieszczonych nad głównym wejściem do nawy kościoła.

Chór muzyczny podtrzymywany jest przez dwa filary z entazą. Na chórze znajdują się organy z prospektem barokowym, pochodzące z wytwórni braci Regier na Śląsku z 1901r.

W kaplicy bocznej znajduje się polichromia figuralna z roku 1966. wykonana przez Piotra Grabowskiego. Dzieło przedstawia świętych i błogosławionych.

Przedmioty znajdujące się w kościele i służące wiernym oraz w sprawowaniu czynności liturgicznych pochodzą z czasów gotyku i baroku. Na pewno chrzcielnica - wykuta w twardym piaskowcu w kształt ośmiobocznego kielicha - jest starsza niż obecny kościół. Stała jeszcze w kościele poprzednio istniejącym. Jej fundatorami byli ówcześni właściciele wioski i założyciele parafii - Wielogłowscy. Świadczy o tym umieszczony na chrzcielnicy herb - Starykoń. Oprócz niego na czaszy zostały wykute lilijki. Całość nakryta jest barokowym, drewnianym nakryciem bardzo dobrze harmonizującym z gotyckim baptysterium. Kamienna, gotycka (XV w.) chrzcielnica nie tylko, że pasuje do drewnianego, barokowego wnętrza świątyni, ale jest jakby jego perłą. Jest używana po dzień dzisiejszy.

Drugim kamiennym eksponatem jest kropielnica stojąca obecnie w przedsionku kościoła i także do dnia dzisiejszego używana. Do roku 1967 kropielnica stała na zewnątrz, przy głównym wejściu. Nakryta była drewnianym daszkiem. W czasie prac remontowych w roku 1967 nakrycie to zostało niestety zniszczone. Obecnie nie jest ono potrzebne, gdyż chroni ją dach przedsionka. Na podstawie analizy stylistycznej można stwierdzić, że kropielnica pochodzi z przełomu XV i XVI w. Posiada okrągłą czaszę ozdobioną główkami aniołków w trójkątach.

Do głównych elementów wyposażenia katolickiej świątyni należy ambona. W gosprzydowskim kościele znajduje się drewniana, barokowa ambona wykonana najprawdopodobniej na przełomie XVII i XVIII w. Przymocowana jest do lewej ściany prezbiterium. Nie podparta, sześcioboczna. Do roku 1967 kaznodzieja wchodził na ambonę z zakrystii. Ówczesny proboszcz ks. Stanisław Kłósek dokonał zmian. Za zgodą właściwych władz konserwatorskich dokonano przeróbki w ten sposób, że obecnie wychodzi się na kazalnicę z prezbiterium.

Nad amboną znajduje się zaplecek zdobiony ornamentem chrząstkowo-małżowinowym. W środku malowane tablice dekalogu. Całość kazalnicy zwieńczona jest drewnianym baldachimem z gołębicą na podniebieniu.