11 lutego, w rocznicę objawień Maryjnych w Lourdes obchodzimy Światowy Dzień Chorego. W tym dniu w sposób szczególny otaczamy modlitwą chorych oraz wszystkich tych, którzy towarzyszą cierpiącym. W czwartkowy wieczór zgromadziliśmy się w kościele. Przed Mszą św., pod przewodnictwem członków Parafialnego Oddziału Caritas odmówiliśmy koronkę do Miłosierdzia Bożego. Po Mszy św. uczestniczyliśmy w Adoracji Najświętszego Sakramentu, podczas której kapłan przechodząc wśród zgromadzonych, błogosławił Najświętszym Sakramentem w Monstrancji.

Światowy Dzień Chorych ustanowił Ojciec Święty Jan Paweł II 13 maja 1992 roku. Po raz pierwszy Dzień ten obchodzono w 1993 roku, a główne uroczystości odbyły się wtedy w Lourdes i częściowo w Rzymie.

W 1858 roku we francuskim miasteczku Lourdes, ubogiej pasterce Bernadecie Soubirous zjawiła się Matka Boża. Podczas osiemnastu zjawień (w okresie od 11 lutego do 16 lipca) Maryja wzywała do modlitwy i pokuty. Powiedziała również, że pragnie, aby to miejsce stało się ośrodkiem pielgrzymek i modlitwy.

Francuskie Sanktuarium w Lourdes jest ośrodkiem do którego przyjeżdżają niezliczone rzesze wiernych, a jego cechą wyróżniającą od innych sanktuariów jest ustawiczna obecność ludzi chorych, dotkniętych kalectwem i cierpieniem. Będąc w tym miejscu odnosi się wrażenie, jakby gromadziło się tu morze cierpienia, spływające z całego świata, a równocześnie jakby tu biło niewyczerpane źródło nadziei i mocy do dźwigania krzyża cierpienia. Chorzy przybywają tu z modlitwą i prośbą do Matki Bożej o uzdrowienie ciała i w poszukiwaniu sił do znoszenia cierpienia. I odchodzą stąd wzmocnieni duchowo, odnotowano też liczne przypadki uzdrowień, nie dających się wyjaśnić naukowo. Kościół katolicki uznał oficjalnie kilkadziesiąt cudów.

Małe miasteczko u stóp Pirenejów wypełnione jest pielgrzymami przybywającymi tu przez cały rok. Bardzo dobrze jest tu zorganizowana baza dla ludzi kalekich, którzy nie mogą o własnych siłach wykonać żadnego ruchu. Znakomitą większość obsługi stanowią wolontariusze przybywający z całego świata, którzy pełnią służbę przy chorych, pomagają w codziennych czynnościach, umożliwiają uczestnictwo w nabożeństwach, zawożą na wózkach do sanktuarium czy do Groty Objawień i cudownego źródełka.

Służba chorym jest koniecznością, a zarazem jest darem, który ma swoje źródło w miłości bliźniego. Módlmy się, aby Maryja Dziewica, Uzdrowienie Chorych, otaczała swoją opieką cierpiących na ciele i duszy, oraz by wspierała tych, którzy z pełnym oddaniem opiekują się nimi. Niech nie będzie żaden chory osamotniony w swej bezradności i cierpieniu. Niech nikt doświadczony chorobą nie skarży się jak chromy nad sadzawką Owczą w Jerozolimie: "Panie, nie mam człowieka." [J 5, 7]