W sobotę 17 kwietnia 2010 r. wczesnym rankiem uczestnicy pielgrzymki na Jasną Górę spotkali się na parkingu przy kościele.

Wyjazd zorganizowała parafia wspólnie ze Stowarzyszeniem Przyjaciół Ziemi Gosprzydowskiej. W pielgrzymce wzięli udział gimnazjaliści oraz uczniowie szkoły podstawowej, a także kilkanaście osób dorosłych, w sumie 50 osób. Przewodnikiem grupy był ks. proboszcz Krzysztof Klimczak.

Piękna, słoneczna pogoda towarzyszyła w drodze. Podczas podróży pielgrzymi śpiewali pieśni, modlili się. Agnieszka Pasek przeprowadziła prelekcję na temat uzależnień od alkoholu i nikotyny. Wykład uzupełnił ks. Proboszcz, który opowiedział o swoich doświadczeniach w pracy z grupą anonimowych alkoholików. Przestrzegł przed zgubnym nałogiem alkoholizmu.

Na Jasnej Górze pielgrzymi uczestniczyli we Mszy św. sprawowanej przed Cudownym Obrazem Matki Bożej. Na Jasnogórskich Wałach odprawili Drogę Krzyżową, którą poprowadzili uczniowie klasy trzeciej gimnazjum. Była też okazja do indywidualnej modlitwy, do zwiedzenia skarbca i zbrojowni, wyjścia na wieżę oraz dokonania zakupów.

Po obiedzie w Domu Pielgrzyma pątnicy wyruszyli w dalszą podróż. Ich celem były Gidle - miasteczko nad Wartą, a konkretnie kościół Wniebowzięcia Matki Bożej z połowy XVII wieku. W tym kościele, prowadzonym przez Ojców Dominikanów, znajduje się cudowna figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem. Według tradycji, maleńka kamienna figurka została podczas prac w polu wyorana przez miejscowego rolnika wiosną 1516 roku i wkrótce zasłynęła cudownymi znakami i łaskami zlewanymi na wiernych w tym miejscu. Początkowo figurka była umieszczona w słupie wydrążonym w pniu drzewa, potem zbudowano dla niej drewnianą kaplicę. Na początku XVII wieku rozpoczęto budowę kościoła, który istnieje do dziś. W ołtarzu głównym tego kościoła cześć odbiera i łaskami obdarza Matka Boża, Uzdrowicielka chorych. Cudowna figurka została ukoronowana w 1921 roku.

Po sanktuarium gidelskim oprowadzał grupę gosprzydowski Rodak o. Jerzy Bakalarz, który przed kilkoma miesiącami został tutaj przeniesiony z Krakowa.

Po modlitwie i zwiedzeniu sanktuarium w Gidlach pielgrzymi udali się do miejscowości Św. Anna. W tej wsi znajduje się zabytkowy pobernardyński zespół klasztorny, obecnie sióstr Dominikanek. Wg przekazów, w tej osadzie pod koniec XIV wieku pasterzom ukazywała się św. Anna. W miejscu objawień wystawiono kapliczkę drewnianą, w której umieszczono wyrzeźbiony przez pasterza wizerunek św. Anny Samotrzeć.

W XVII w. miejscem objawień zaopiekowali się Bernardyni. Rozbudowali kaplicę, wystawili kościół oraz klasztor i ponad 200 lat szerzyli kult św. Anny. Kiedy Polska była pod zaborami, Bernardyni zaangażowali się w walkę o niepodległość. Za karę car skazał ich na wygnanie i kazał im opuścić to miejsce. Do klasztoru przybyły siostry Dominikanki, które po dziś dzień opiekują się tym miejscem, szerzą kult św. Anny i w modlitwie polecają trudne ludzkie sprawy Panu Bogu. Za wstawiennictwem św. Anny wielu pielgrzymów doznaje łask. Są tu wypraszane uzdrowienia, nawrócenia, rodzą się długo oczekiwane dzieci, alkoholicy i narkomani wychodzą z nałogów, ludzie opuszczają sekty.

Odwiedzający klasztor zostawiają siostrom spisane intencje. Siostry Dominikanki modlą się w sprawach ciężkich i naglących, których codziennie przybywa.