"Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało, co się stało.
W Nim było życie, a życie było światłością ludzi,
a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła".
(J 1,1-5).

W ostatni dzień starego roku liturgia Kościoła zachęca nas do wysłuchania prologu z Ewangelii Świętego Jana. Apostoł przekazał nam naukę o misterium wcielenia. Dla każdego chrześcijanina wcielenie Syna Bożego staje się źródłem wszelkiej łaski, prawdy i miłości o tym, kim jestem i kim być powinien.

Oto znów upłynął nam jeden rok życia. W ten ostatni dzień starego roku spotykamy się tu, w świątyni, aby stanąć w prawdzie o tym, kim jestem i kim być powinienem oraz kim jest dla mnie Chrystus.

W liście apostolskim "Porta fidei", ogłaszającym Rok Wiary, papież Benedykt XVI pisze o głębokim kryzysie wiary, który "dotknął wielu ludzi" (PF 2). Niewątpliwie o takim kryzysie wiary możemy mówić również w Polsce. Z pewnością u podstaw tego kryzysu leży m.in. powszechny relatywizm, odrzucający istnienie wartości absolutnych. Prowadzi on do przekonania o równości wszystkich religii czy systemów moralnych, a w konsekwencji do porzucenia chrześcijaństwa. Sprzyja temu dość powszechne dziś, także w naszym kraju, negatywne nastawienie do chrześcijaństwa, a nawet otwarta walka z nim.

W kończącym się roku wiary dziękujemy dziś Bogu za dar chrztu świętego 12 (dwanaściorga) dzieci. Wrażam wdzięczność i radość, że tak wielu rodziców pragnie, aby ten sakrament był udzielany w łączności z niedzielną mszą św. Prośba o udzielenie chrztu we wspólnocie parafialnej to wyraz pragnienia rodziców, aby przekazać przyszłym pokoleniom wiarę w Boga.

Natomiast sakramentalny związek małżeński w naszej parafii zawarło 5 par. Źródłem miłości małżeńskiej jest sam Bóg, a małżonkowie mają obowiązek dawać świadectwo Miłości swoim życiem w chwilach radosnych i okresach próby.

W kontekście tych dwóch sakramentów warto spojrzeć dziś na zagrożenie dla wiary oraz chrześcijańskiej rodziny, jakie ze niesie sobą ideologia gender.

Genderyzm promuje zasady całkowicie sprzeczne z rzeczywistością i tradycyjnym pojmowaniem natury człowieka. Twierdzi, że płeć ma charakter jedynie kulturowy, z biegiem czasu można ją sobie wybrać.

Genderyzm krytykuje i kpi z tradycyjnego modelu małżeństwa i rodziny, uważanego za zagrożenie dla rozwoju i wolności człowieka - dlatego z taką zajadłością atakują rodzinę i Kościół. Jesteśmy także świadkami nieustannego medialnego ataku na kapłaństwo i celibat. Zręcznie przedstawia się pojedyncze upadki księży i ich wystąpienia w mediach jako dotyczące całego duchowieństwa w Polsce. Nagłaśnianie są sprawy pedofilskie z udziałem księży, ale w taki sposób, aby pokazać, jakoby wszyscy kapłani byli w to zamieszani - po to tylko, aby podważyć autorytet Kościoła, a tym samym pozbyć się stróża moralności i tradycji.

W sumie genderyzm to nic innego jak kolejna wersja ludzkiej pychy, charakteryzująca się powszechnym i totalnym buntem człowieka wobec Boga. Polega na tym, że człowiekowi zdaje się, iż bezkarnie może stać się równy Bogu.

Jak ludzie wierzący pamiętajmy na słowa Chrystusa: moce piekielne Go (czyli Kościoła) nie zwyciężą! Dlatego nie lękamy się - zawierzmy Chrystusowi - ON JEST NASZYM PANEM I ZWYCIĘZCĄ PIEKŁĄ I SZATANA!

Nie pozwólmy także, by ludzie zaburzeni ideologicznie i seksualnie mieli wpływ na edukację naszych dzieci. Musimy też głośno mówić, iż wychowywanie wbrew przekonaniom rodziców jest przestępstwem, które państwo ma obowiązek ścigać i karać. Trzeba także interesować się tym czego uczyć będą dzieci - młodzież od najmłodszych lat. Nie dajmy się wciągnięć w nowomowę, jakoby to Kościół był zagrożeniem dla wolności. Trzeba także interesować się tym co dziecko ogląda, słucha, czyta.

Wyznając naszą wiarę, mówimy: Wierzę "w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny". Tak mówimy, ale czy zawsze jest to nasze osobiste wyznanie.

• Czy rzeczywiście uznajemy, że Jezus Chrystus, Syn Boży, jest naszym Zbawicielem?
• Czy Jego Ewangelia jest tym słowem, które określa nasze życiowe wybory?
• Czy Jego osoba i nauka są ostatecznym kryterium przy podejmowaniu decyzji?

Dlatego warto i trzeba dzisiaj pod tym kątem spojrzeć na miniony czas i przyjrzeć się:

1. mojej modlitwie - ile czasu poświęcam na rozmowę z Bogiem?
2. mojemu uczestnictwu we mszy św. - czy nie lekceważę niedzielnej mszy św.? czy nam poczucie grzechu, gdy Ją opuszczam?;
3. moim wypowiedziom, słowom - jak odnoszę się do bliźnich?, czy ich nie przeklinam?
4. moim zachowaniom - czy uznaję i zachowuję przykazania Boże, kościelne? Czy noszę medalik znak mojej wiary?
5. moim relacjom z rodziną, z sąsiadami - czy żyje w zgodzie z nimi?

W kończącym się roku WIARY z naszej wspólnoty parafialnej do wieczności odeszło 9 osób, które odprowadziliśmy na nasz cmentarz parafialny (W tym roku pożegnaliśmy także ks. Józefa Bakalarza, ks. Stanisława Kłóska). Cmentarz jest miejscem ciszy, modlitwy i zadumy. Wierni, których Bóg powołał do siebie oczekują tutaj na dzień zmartwychwstania. Wyrażam wdzięczność tym wszystkim, którzy z troską myślą o naszym cmentarzu oraz z wielką pieczołowitością otaczają miejsca pochówku swoich bliskich krewnych; dziękuję tym wszystkim rodzinom, którzy w tym roku złożyły ofiarę na utrzymanie cmentarza - dzięki temu mogliśmy bez obawy o brak funduszy utrzymać porządek na cmentarzu.

Większość wydatków jakie ponieśliśmy w tym roku na utrzymanie cmentarza, poszło na wywóz śmieci. Od momentu wprowadzenia ustawy śmieciowej na samo wywiezienie śmieci przez pół roku wydaliśmy aż 2 450.00 zł. (a planowaliśmy tylko 2 300.00 zł.). W przyszłym roku jeżeli częstotliwość wywozu śmieci utrzyma się na tym samym poziomie będziemy zmuszeni zwiększyć koszty na utrzymanie cmentarza.

W naszej parafii istnieje wiele zwyczajów i zasad postępowania przy pochówku zmarłych oraz na cmentarzu - jak choćby sposób załatwiania spraw związanych z pochówkiem; czy pozyskiwanie funduszy na utrzymanie porządku na cmentarzu; czy obowiązku troski o cmentarz i groby; czy sposób postępowania przy budowie lub przebudowie grobu i wiele innych. Aby powyższe zasady i zwyczaje istniejące w naszej parafii były JASNE i zgodne z ustawą o cmentarzach i chowaniu zmarłych z dnia 31 stycznia 1959 r. (tekst jednolity z 2011 r. Dz. U. Nr 118 poz.687 z p. zm.), zostały ujęte w REGULAMINIE CMENTARZA PARAFIALNEGO - regulamin ten niczego nowego nie wprowadza lecz reguluje te zasady i zwyczaje, które już istnieją. Z powyższym regulaminem można się zapoznać na stronie internetowej naszej parafii oraz zostanie on od nowego roku powieszony na tablicy ogłoszeń parafialnych jak i w gablocie cmentarnej.

Ważną sprawą dla naszej parafii jak i kościoła jest OGRZEWANIE. W tym roku staraliśmy się zorientować w kosztorysach takich inwestycji jak i kosztach utrzymania - czyli eksploatacji ogrzewania kościoła w sezonie grzewczym. Mamy kilka propozycji - ofert - oto one:

1. Oferta ogrzewania gazowego - z tym, że kocioł gazowy (zgodnie z wymogami bezpieczeństwa kościoła zabytkowego) musiałby znajdować się z budynku katechetycznym i być połączony z kościołem rurami grzewczymi;
2. Oferta ogrzewania wiernych foliami grzewczymi - na wzór ogrzewania podłogowego - ogrzewanie to łączy z większym poborem prądu (takie pilotażowe ogrzewanie mamy w prezbiterium);
3. Oferta ogrzewania kościoła za pomocą tzw. pompy cieplnej - ciepło potrzebne do ogrzania kościoła pozyskiwane jest z sond pionowych instalowanych w ziemi.

Koszty wykonania - montażu powyższych ofert wraz z materiałami oscylują w granicach 100.000 zł.; natomiast koszt utrzymania w sezonie grzewczym od 8.000 do 12.000 zł. Powyższe oferty w następnym roku zostaną przedstawione Konserwatorowi Zabytków - gdyż od jego decyzji zależeć będzie na jaką ofertę - a więc, na jaki sposób ogrzewania kościoła dostaniemy zgodę.

Szacunkowy koszt montażu jak i utrzymania podaję do publicznej wiadomości, aby mieć świadomość, że sprawa ogrzewania kościoła zabytkowego nie jest taką prostą, jak by się to mogło wydawać. Nie zrażając się jednak trudnościami chcemy najpierw zgromadzić środki pieniężne na powyższy cel. Wobec powyższego w następnym roku składki gospodarcze jak indywidualne ofiary w kopertach od rodzin lub wpłacane bezpośrednio na konto będą zbierane na ten właśnie cel. Zwracam się więc z prośbą o ofiarność na cen cel, a zwłaszcza o ofiarność indywidualną od rodzin.

W roku wiary:

1. uroczyście z udziałem ks. Biskupa Ordynariusza Andrzeja zakończyliśmy Peregrynację Obrazu Matki Bożej Gosprzydowskiej. Jednym z wielu owoców tej peregrynacji jest nabożeństwo do Matki Bożej Gosprzydowskiej w każdą pierwszą sobotę miesiąca.
2. przeżywaliśmy wraz z całą wspólnotą parafialną Jubileusz 25-lecia kapłaństwa ks. Marka Prusa. Przy tej okazji wspólnocie kościoła w Zienbergu, gdzie pracuje ks. Marek oraz ks. Markowi dziękujemy za złożoną ofiarę z racji Jubileuszu naszego Rodaka, którą przekazano naszej parafii na remont kuchni w domu katechetycznym w kwocie 5.575 euro.
3. został zmodernizowany punkt informacji turystycznej w naszym kościele oraz został zamontowany ekran do śpiewu pieśni kościelnych.
4. przy plebanii wykonano: izolację budynku; parking od strony garażowej; położono kamień; zamontowano barierki na schodach wejściowych.

W następnym roku planujemy:

• wykonać remont kuchni w domu katechetycznym; malowanie ogrodzenia przy kościele i na cmentarzu; wykonanie konfesjonału pod chórem.
• w przyszłym roku czeka nas także Peregrynacja Obrazu Jezusa Miłosiernego 28 lipca 2014 (stąd nie będzie rekolekcji w wielkim poście - tylko przed peregrynacją)
• potrzeba jest nowych szafarzy.

Stan finansów parafii ma dzień 31.12.2013:

• Wpływy: ze składek parafialnych oraz indywidualnych ofiar parafian wpłacanych na konto i tacę: 96.329 zł.
• Na wszystkie prace przy parafii w tym roku wydaliśmy: 129.394 zł.

Stan Finansów Caritas Parafialnej:

• przychody - 3.720zł. (są to środki, wypracowane przez członków Caritas ze sprzedaży: pisanek wielkanocnych świec woskowych, kadzidła, wiązanek, chorągiewek, ozdób choinkowych);
• rozchody - 2.850 zł. (są to środki przekazane na pomoc rodzinom, znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej)

Za każdą złożoną ofiarę zarówno na cele parafialne jak i Caritas bardzo dziękuję. Wiem, ze słowa w takich sprawach są zawsze za małe by wyrazić wdzięczność - dlatego jeszcze raz wszystkim za wszystko składam Bóg zapłać.

Na zakończenie starego roku szczególne słowa wdzięczności kieruję ku:

• księżom Rodakom, za życzliwość i żywe zainteresowanie sprawami Parafii;
• pracownikom kościelnym: p. Kościelnej, p. Organiście, p. Grabarzowi oraz p. Szafarzowi Eucharystii;
• wszystkim grupom parafialnym za piękne apostolstwo (cieszę się ich żywotnością i dziękuje animatorom: przyszłym ceremoniarzom oraz pani Magdalenie za prowadzenie DSM). Z troska myślę o młodzieży - zwłaszcza o młodzieżowej Grupie Apostolskiej - jest tyle młodzieży w naszej parafii, a tak mało zaangażowanych w działalność GA. Mam nadzieję że nowa ideologia nie spustoszy sumień i umysłów naszej młodzieży i chętnie zaangażują się w działalność GA.
• dziękuję paniom z Parafialnego Oddziału Caritas za samarytańską troskę o wszystkich potrzebujących (mimo iż nieraz członkowie Caritas spotykają się w nieprzychylnymi uwagami czy krytyką, to jednak podejmują to trudne zadanie niesienia pomocy, według zasady: zło dobrem zwyciężaj);
• dziękuję p. Tomaszowi Zięć (za to że w każdy pierwszy piątek jest do dyspozycji i pomaga dotrzeć do chorych i staruszków z posługą sakramentalną);
• osobom troszczącym się o wygląd i aktualizację strony internetowej;
• grupie dekoracyjnej za wszelkie wykonane dekoracje w tym roku oraz dekoracje wielkopostne i bożonarodzeniowe;
• rodzinom sprzątającym Kościół oraz włączającym się we wszelkie prace na rzecz kościoła i parafii;
• wszystkim parafianom zatroskanym o dobro duchowe i materialne naszej parafii i Kościoła; dziękuję za wszelkie ofiary pieniężne składane na potrzeby kościoła oraz za wszelką pomoc i dobre słowo.

Ze swej strony pragnę wszystkich przeprosić za wszelkie niedociągnięcia w służbie Bożej. Za niewłaściwe słowo lub gest - przepraszam wszystkich i proszę o wybaczenie.

"Na początku było Słowo
A Słowo było u Boga,
I Bogiem było Słowo.
Słowo stało się ciałem
I zamieszkało między nami."

Amen!