Pożegnanie księdza prof. Stefana Ryłko

Pożegnanie księdza prof. Stefana Ryłko - 08.01.2015

"Ks. Stefan był darem Opatrzności Bożej dla naszego zakonu. Człowiek, jaki pojawia się raz na kilkadziesiąt lat(.)" - te słowa wypowiedział ks. dr Stanisław Więzik CRL w homilii podczas pogrzebu ks. Prof. Stefana Ryłki.

Uroczystości żałobne odbyły się 8 stycznia 2015 r. w Bazylice Bożego Ciała w Krakowie. Przewodniczył im ks. kard. Stanisław Dziwisz - Metropolita Krakowski. Przy trumnie zmarłego kapłana, zakonnika modlili się -ks. kard. Franciszek Macharski oraz ks. kard. Marian Jaworski, rzesze sióstr zakonnych a także osób świeckich z Krakowa i różnych stron Polski oraz z zagranicy, delegacje z parafii, z której pochodził i w których pracował. Najświętszą Ofiarę koncelebrowało ponad 70 kapłanów, wśród nich nasz Rodak - O. Jerzy Bakalarz OP - współpracownik i przyjaciel zmarłego Ks. Profesora. W pogrzebie uczestniczyli też przedstawiciele Gosprzydowej, dziękując Bogu za dar kapłana zaangażowanego w krzewienie kultu Matki Bożej Gosprzydowskiej oraz w badanie dziejów naszej parafii.

Stojąc przy trumnie zmarłego Kapłana ks. kard. Stanisław Dziwisz wypowiedział słowa wdzięczności za wierną służbę kościołowi. Przypomniał Jego życiorys, zwłaszcza zrealizowane zadania i spełnione z wielkim oddaniem funkcje zarówno w Zakonie jak i w Kościele krakowskim i ogólnopolskim.

W homilii ks. Stanisław Więzik przedstawił szczegółowo życiorys ks. Prof. Stefana Ryłki. Podkreślał Jego wierność Kościołowi, oddaną służbę, a przede wszystkim dobre serce. Ks. Stefan Ryłko niezwykłą pobożność łączył z pracowitością i wrażliwością na potrzeby bliźnich. Mimo wieku i różnych dolegliwości, nie rezygnował z modlitw wspólnotowych. Gorliwy czciciel Matki Bożej. Każdego ranka, już o godz. 5:30, można Go było widzieć w kaplicy klasztornej z różańcem w ręku. Niemal do ostatnich dni sprawował Najświętszą Ofiarę w Bazylice, choć łatwiej byłoby to czynić w kaplicy klasztornej. Nigdy nie skarżył się, a przecież ostatnie lata nie były wolne od cierpienia, które dało się zauważyć w Jego postawie, i które rysowało się na Jego twarzy. Do końca aktywny, służący Zakonowi i Kościołowi. Powierzający Bogu Najwyższemu każdą chwilę swojego życia, składający w milczeniu ofiarę cierpienia, wdzięczny za dar długich lat życia w dobrej sprawności fizycznej i umysłowej.

Ks. Prof. Stefan Ryłko był szczególnie wyczulony na potrzeby drugiego człowieka. Mawiał często: "jestem tu po to, aby służyć ludziom." Nigdy nie przechodził obojętnie wobec problemów ludzkich. Zawsze starał się pomóc, nieraz w sytuacjach bardzo trudnych służył swoją wiedzą i doświadczeniem. Dodawał otuchy, pocieszał, wskazywał drogę. Jego wskazówki, przykład życia i rady zawsze zakorzenione były w Ewangelii, a swoją siłę czerpały ze źródła Bożego Miłosierdzia.

Mimo wielu tytułów naukowych, sprawowanych funkcji i godności, ani na chwilę nie zatracił ducha pokory i służby. Nie oczekiwał podziękowań, nie domagał się specjalnych praw, pochwał ani honorów.

Wierny, autentyczny sługa Chrystusa. Rozbudzający wiarę, niosący nadzieję i miłość. Odszedł do Pana w 92 roku życia, 72 roku życia zakonnego i w 66 roku kapłaństwa.

Ciało ś.p. ks. Stefana Ryłki zostało złożone w grobowcu zakonnym Kanoników Regularnych Laterańskich na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ks. Prof. dr hab. Stefan Ryłko CRL

KANONIK REGULARNY LATERAŃSKI

Długoletni pracownik krakowskiej Kurii Metropolitalnej. Prawnik. Historyk Kościoła. Hagiograf. Zasłużony badacz dziejów klasztoru i kościoła Bożego Ciała w Krakowie. Kapłan odznaczający się niezwykłą pobożnością i pracowitością, wrażliwością na potrzeby bliźnich, oddany całkowicie sprawom Kościoła oraz wspólnoty zakonnej.

Urodził się 10 czerwca 1923 r. w Ujsołach na żywiecczyźnie, w rodzinie Ludwika i Klotyldy z d. Kocoń.

Do Zakonu Kanoników Regularnych Laterańskich w Krakowie wstąpił 4 lutego1943 r. i tam rozpoczął nowicjat. Polecał go ks. prof. dr hab. Ignacy Różycki. Magistrem nowicjatu był ks. Stefan Zagrodzki (1944-1946), a następnie ks. Teofil Widełka (1946-1949)

Śluby zakonne czasowe złożył - 21 kwietnia 1944 r. w kościele Bożego Ciała, a śluby uroczyste - 21 kwietnia 1947 r.

W latach 1945-1950 odbył studia filozoficzno-teologiczne na Wydziale Teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Święcenia subdiakonatu otrzymał z rąk ks. bpa Stanisława Rosponda - 20 lutego 1949 r. Diakonat - 2 kwietnia 1949 r. Święcenia kapłańskie przyjął - 3 lipca 1949 r. - również z rąk ks. bpa Stanisława Rosponda w kościele salezjanów na Dębnikach.

Mszę św. prymicyjną sprawował w rodzinnej parafii w Ujsołach - 10 lipca 1949 r.

W latach 1949-1950 - był wikariuszem i katechetą w Krakowie, następnie pracował w Drezdenku w latach 1950-1957, tam też tworzył duszpasterstwo parafialne w Rąpinie k. Drezdenka - 1955.

Następnie pracował w Gietrzwałdzie jako wikariusz i katecheta 1957-1961. Zbierał również materiały do dziejów objawień Matki Bożej, parafii i rozbudowy kościoła. W roku 1961 powrócił do Krakowa i pracował w Kurii Biskupiej do 1963 roku.

W roku 1963 - został mianowany proboszczem parafii w Gietrzwałdzie i Referentem Sanktuariów Maryjnych diecezji warmińskiej - urząd ten sprawował do roku 1967.

W 1967 roku ponownie wrócił do Krakowa, by dalej pracować w Kurii Biskupiej - w Sądzie Metropolitalnym i równocześnie w Referacie ds. Kanonizacyjnych - do roku 2007.

Stopnie i tytuły naukowe:

1950 - Magister teologii. Praca magisterska: Modlitwa u Tertuliana.
1968 - Doktor teologii. Rozprawa: Dzieje parafii Gietrzwałd na Warmii po rok 1877
1997 - Doktor habilitowany teologii. Rozprawa: Droga do kanonizacji bł. Stanisława Sołtysa zwanego Kazimierczykiem.

Sędzia Sądu Metropolitalnego i Referent ds. procesów beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych w archidiecezji krakowskiej oraz w archidiecezji lwowskiej.

Postulator beatyfikacji i kanonizacji wielu błogosławionych i świętych polskich.

Na szczeblu diecezji prowadził lub brał udział w przygotowaniu wielu procesów kanonizacyjnych i beatyfikacyjnych w tym: św. Stanisława Kazimierczyka CRL, św. Jadwigi Królowej, św. Rafała Kalinowskiego, św. Jana Sarkandra, św. Szymona z Lipnicy, św. Siostry Faustyny, św. Brata Alberta Chmielowskiego, bł. Anieli Salawy oraz św. Józefa Bilczewskiego i św. Zygmunta Gorazdowskiego, Sł. B. Hanny Chrzanowskiej, Rozalii Celakówny, Matki Walentyny Łempickiej, Matki Marii od Krzyża Morawskiej, bł. Marty Wieckiej - siostry miłosierdzia, bł. Matki Celiny Borzęckiej i wielu innych.

Mianowany Wicepostulatorem w procesie beatyfikacyjnym Jana Pawła II.

Instruktor w procedurze koronacji łaskami słynącego obrazu Matki Bożej w kościele w Gietrzwałdzie (1967) oraz w kościele Bożego Ciała w Krakowie (2007), a także Matki Bożej Czortkowskiej w kościele dominikanów w Czortkowie na Ukrainie.

Instruktor w postępowaniu kanonicznym o nadanie tytułu Bazyliki Mniejszej kościołowi w Gietrzwałdzie (1970) oraz kościołowi Bożego Ciała w Krakowie (2005).

Wybitny znawca prawa kanonicznego w zakresie spraw małżeńskich oraz spraw beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych. Znawca języka łacińskiego. Autor wielu publikacji naukowych i popularnonaukowych z zakresu hagiografii, historii Kościoła, historii zakonu kanoników regularnych laterańskich.

Notę biograficzną opracowano na podstawie informacji otrzymanych w Zakonie Kanoników Regularnych Laterańskich w Krakowie.

Foto: O. Jerzy Bakalarz OP