Tyle wieków - otwarte wrota historii - 26.03.2015

Pierwsze pisane wzmianki prowadzą zainteresowanych historią do początków XIII wieku... a konkretnie rok 1215 przyjęto jako początek dziejów naszej wioski. Łatwo policzyć, że rok bieżący to okrągły, dostojny jubileusz 800 - lecia istnienia Gosprzydowej.

To wielki powód do dumy i szczególnego spojrzenia wstecz - z wdzięcznością dla ludzi, którzy poprzez wieki stanowili rzeczywistość tego miejsca, budowali historię wioski. Ale to przede wszystkim powód do wielkiej wdzięczności Bożej Opatrzności za wszelkie łaski oraz za wielowiekową obecność i opiekę Matki Bożej w łaskami słynącym obrazie.

W związku z jubileuszem zaplanowano szereg działań, których celem jest przybliżenie historii wioski oraz zaakcentowanie przywiązania do skrawka tej ziemi uświęconej życiem i pracą wielu pokoleń.

Jednym z takich działań był konkurs poetycki rozpisany przez Centrum Kultury w Gnojniku, na wiersz z okazji jubileuszu 800-lecia wsi pt. "Tyle wieków - otwarte wrota historii". Ponieważ jubileusz dotyczy trzech wiosek w naszej gminie, zgłoszono do konkursu prace z Gosprzydowej, Lewniowej i Gnojnika. Rozstrzygnięcie i ogłoszenie wyników nastąpiło 26 marca 2015 roku podczas Spotkania Czwartkowego w Centrum Kultury w Gnojniku. Autorzy zaprezentowali swoje prace, otrzymali nagrody. W gronie osób wyróżnionych znaleźli się przedstawiciele naszej wioski: p. Krystyna Koper uzyskała I miejsce, p. Janina Staniszewska oraz Krystian Strzesak otrzymali wyróżnienie.

  

A oto prace poetyckie naszych Autorów:



Wspomnienie
Autor: Krystyna Koper

Zegar bije, czas ucieka.
Znienacka wchodzę w smugę cienia,
Dni płyną szybko niczym rzeka,
znów dopadają mnie wspomnienia.

Ziemio Gosprzydowska, rodzinna, jedyna.
Tu stawiałam pierwsze kroki jako dziecina.
Dom mój na wzgórzu między drzewami,
otoczony zewsząd lasem i rozległymi polami.

Stąd piękne widoki się roztaczają,
a w swej urodzie równych nie mają.
Od pól i łąk cisza się ściele,
tu czujesz Boga, niczym w kościele.

Po horyzoncie moje oko wędruje
i moich bliskich wypatruje.
Mój dom pamięta dawne dzieje i zdarzenia,
ale ciągle stoi i się nie zmienia.

Dom z rodzinnych stron,
mojemu sercu drogi.
Myśl wraca ku minionym dniom,
Wkraczam w znajome progi

Prostokątny stół, obrus w czerwone kwiatki,
Na haftowanych makatach drżą róże, maki i bławatki.
Smutny cień u schyłku dnia pada na sprzęty mi znane,
W wymowie ciszy słyszę glosy niezapomniane.

Dom z dziecinnych dni, bliski,
serdeczny i miły.
W pamięci mojej ciągle tkwi,
Jako ten dom prawdziwy i jedyny.



Gosprzydowa
Autor: Janina Staniszewska

Pośród lasów pól i gór
Zbudowano mały dwór.
Gotfryd - Niemiec - Rycerz Pan
Dostał ziemi duży łan.
Stąd też nazwa przyszła nowa
Wieś nazwano Gotfrydowa.
Gosprzydowa wieś rolnicza
Zboże, to podstawa życia.
Chłopem, który zwał się Kmieciem
Rządził sołtys (do dziś przecież).
Jaki to był wiek dwunasty
To początek, - a czternasty
Przyniósł zmiany, duże nowe
"Rody" przyszły tu "herbowe".
Wielogłowscy, Wielopolscy, Polanowscy i Majowie
Przez czterysta lat rządzili w małej wiosce Gosprzydowej.
Nie minęły też nieszczęścia pięknej małej wioski
Odcisnęły swoje piętno trzy rozbiory Polski.
Straty wielkie też poniosła Szlachta Gosprzydowska
Gdy Rabacja Galicyjska podpalała wioskę.
Siedem wieków jest bo wioska własnością szlachecką
Do sprzedaży przez dwór gruntów, wieś stała się chłopską.
Razem z utworzeniem wioski Gosprzydowa
Utworzono parafię, jest świątynia nowa.
Wszystkie klęski dotyczące niebogatej wioski
Odczuł Kościół ten i pleban - proboszcz Gosprzydowski.
Wiek siedemnasty dla parafii - wiekiem bardzo ważnym
Bo Ksiądz Proboszcz Jantkiewicz podjął krok odważny.
Wybudował ze szlachtą piękny kościół nowy
Drewniany kryty gontem kościół modrzewiowy.
Wystrój kościoła piękny, zatem ten Przybytek
Uzyskał tytuł nowy "Zadbany Zabytek".
Lecz najcenniejsza w kościele i piękna jest "Ona"
Łaskami słynąca Maryi Ikona.
Proszący Łask Bożych przez Nią doznawali
Dlatego z daleka tu pielgrzymowali.
Osiemset lat już wioska w okolicy słynie
Ma piękny krajobraz i rzekę w dolinie.
W okolicy słynie a teraz też w świecie,
Bo ma swoją piękną stronę w Internecie.
A komu nie straszne jest książek czytanie
To w książce dokładny opis wsi dostanie.



Gosprzydowa moja mała ojczyzna
ziemia tu jest piękna i żyzna
cudowne złote łany zboża rodząca
już od pierwszego promyku słońca.

Tu życie się toczy innymi prawami
tu tylko mogę chodzić swymi drogami
bez zgiełku miasta, widokiem betonu zmęczenia
tu sie spełniają wszystkie marzenia.

Wszystko tu podobne do boskich tarasów
wokół ślicznych widoków kwitnących łąk i lasów
życie tu nabiera wyjątkowego znaczenia
doprowadza wszystkich do niesamowitego przemienienia

Ja mam ten zaszczyt, że dni tu liczę
i mogę sączyć namiętnie ten spokój, tę ciszę

ja pragnę sączyć ten spokój tę ciszę
i wtedy kiedy i mnie dobry ojciec do snu ukołysze

A chodząc świata tamtego drogami
obdaruje wszystkich tymi widokami

Autor: Krystian Strzesak uczeń 3 kl. PG w Gnojniku