Zapłonęła pierwsza świeca na adwentowym wieńcu. Ubogi wystrój ołtarzy, lampiony, półmrok panujący w kościele, charakterystyczne pieśni, roraty... wszystko przypomina, że jesteśmy w drodze i podążamy na spotkanie z Chrystusem.

W pierwszą niedzielę adwentu ks. Tadeusz Cetera zachęcał do licznego uczestnictwa w roratach. Do zatrzymania w wirze codziennego życia, do refleksji nad własnym postępowaniem, zweryfikowania postaw i właściwego ustawienia priorytetów. Adwent to dobry czas na zerwanie ze złem, dostrzeżenie bliźniego, naprawienie relacji w rodzinach, sąsiedztwach, spojrzenie na świat przez pryzmat wiary i życie zgodne z Bożymi przykazaniami. Ks. Proboszcz mobilizował szczególnie dzieci do systematycznego przychodzenia na roraty, ofiarowania Panu Jezusowi dobrych uczynków i zaproszenia Go do swoich serc i domów.

Po Mszy św. ks. Proboszcz poświęcił opłatki i pobłogosławił liczną gromadkę dzieci.

Powitał serdecznie św. Mikołaja, który chyba się dowiedział, że pierwsza niedziela miesiąca w naszej parafii gromadzi na sumie prawie wszystkie dzieci i, korzystając z okazji, w samo południe 2 grudnia pojawił się w kościele.

Dostojny staruszek o łagodnym spojrzeniu, z życzliwym uśmiechem na twarzy i koszami pełnymi podarunków, przypadł do gustu starszym i młodszym. Początkowy dystans i niepewność szybko znikły. Małe rączęta ufnie wyciągały się po pięknie przygotowane prezenty, a radosny uśmiech rozświetlał rumiane, dziecięce buzie. W gronie obdarowanych znalazł się również ks. Proboszcz:)

Radości nie było końca. Dzieci pociągały Mikołaja za brodę, przytulały się, ustawiały do pamiątkowej fotografii.

Jednak sympatyczny Gość nie mógł zabawić u nas zbyt długo. Wszak inne dzieci też niecierpliwie czekają na swojego ulubionego Świętego. Ale obiecał, że za rok znów nas odwiedzi:)