Oto gwiazda zatrzymała się nad Betlejem
naszych świątyń: kościołów i kaplic,
zatrzymała się nad Tabernakulum, nad Ołtarzem.
Wejdźmy, przystrojeni, jak Magowie,
w wiarę i modlitwę, wysiłek i ofiarę,
w pokorne utrudzenie - prawdziwy znak miłości.

Wejdźmy, by oddać pokłon
Jezusowi w Ciele - na rękach Maryi
Jezusowi w Chlebie - na dłoniach kapłana.
Ileż wiary potrzeba
by w Dziecięciu - Boga niewidzialnego zobaczyć,
by w Chlebie - Chrystusa żywego powitać.

Uklęknijmy przy żłóbku - Tabernakulum
Przy kołysce - Ołtarzu .
Tam Maryja, Błogosławiona, która uwierzyła
Spowija swą wiarą Jezusa
I czeka, by złożyć Go na nasze dłonie,
w nasze serca i ramiona.
Tam Józef, Mąż Sprawiedliwy -
Milczeniem, adoracją, zadziwieniem
Strzeże swego Przybranego Syna.
Tam Pasterze dziecięcym zdumieniem
Oczy otwarte
Wraz z sercami przynoszą.

Wielbijmy Go razem z Aniołami śpiewając:
Chwała na wysokości Bogu!
Modlitwą, wraz z nimi, ogłaszajmy pokój na ziemi.

S. Julia Stanisława Bakalarz OP, 2004 r.

Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel

Wystroiły się nasze świątynie pachnącymi jodłami, zabłysły blaskiem świateł i ozdób, wypełniły radosnym śpiewem kolęd. Bo przyszła ta noc wyjątkowa, gdy Niebo łączy się z Ziemią. Bóg rodzi się jako Dziecię, w ubogiej stajence. Maleńki, Bezbronny, Wszechmocny... Przychodzi dla wszystkich, wszystkich ogarnia swoją miłością i czeka na odpowiedź, czeka na wzajemność.

W świętą noc Bożego Narodzenia uroczystą Pasterkę sprawowali: ks. Tadeusz Cetera oraz ks. Piotr Pasek. Liturgię poprzedziła procesja, podczas której, przy śpiewie kolędy: "Bóg się rodzi", ks. Proboszcz wniósł figurkę Dziecięcia i ułożył ja na pasterskim posłaniu. Po krótkiej adoracji rozpoczęła się Najświętsza Ofiara.

W homilii ks. Piotr Pasek nawiązał do słów św. Jana "Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne". W nich zawiera się tajemnica Bożej miłości i miłosierdzia. Tę tajemnicę możemy ogarnąć tylko oczami wiary. Takiej, jaką mieli pasterze, którzy wyruszyli do Betlejem, gdy od Anioła usłyszeli radosną nowinę: "Dziś w mieście Dawidowym narodził się wam Zbawiciel".

Jezus Chrystus jest dla nas bezcennym darem. Darem miłości Ojca. Jako Bóg - Człowiek wkracza w nasz świat, w problemy ziemi, w ludzką ograniczoność. Przychodzi jako przedwieczna miłość. Ukazuje się jako bezradne dziecko i pragnie, abyśmy Go przyjęli i się Nim zaopiekowali.

Bóg stając się człowiekiem, wszedł w życie każdego z nas. Opromienił światłem swojej miłości ziemską ciemność, trudy, cierpienia, słabości, lęk, doczesne troski.

Nasza radość czerpie swoje uzasadnienie z tajemnicy narodzenia Chrystusa, a Boży pokój stanie się naszym udziałem, gdy odpowiemy miłością do Boga i do drugiego człowieka.

Po błogosławieństwie ks. Proboszcz złożył wszystkim świąteczne życzenia. Niech Boże Dziecię ukoi troski, złagodzi cierpienia, rozjaśni mroki codziennego życia. Niech opromienia swoją miłością i pokojem. Zaprosił dzieci, aby zajrzały do stajenki, odnalazły Dzieciątko i z Aniołkiem zaśpiewały kolędę.