Wysławiamy Ciebie Boże, Stwórco wszechrzeczy.
Ty na początku stworzyłeś mężczyznę i kobietę,
aby stanowili wspólnotę życia i miłości.
Dzięki Ci składamy za to,
że raczyłeś błogosławić rodzinnej wspólnocie (...)
Wejrzyj na nich dziś łaskawie
umacniaj ich małżeńskie przymierze
pomnażaj ich miłość,
utrwalaj między nimi więź pokoju,
aby cieszyli się Twoim błogosławieństwem.
Mocą Ducha Świętego uzdalniaj tych małżonków
do wzajemnej miłości w duchu przebaczenia.
Niech będą świadkami Twojej dobroci względem swoich dzieci
i całego Kościoła.

Rodzina otaczana jest szczególną troską Kościoła. Oparta na sakramentalnym związku stanowi podstawy życia społeczności i narodów. Wypełniona Bożą łaską przyjmuje i wychowuje dzieci dla swojej radości, na chwałę Boga i ku pożytkowi wspólnoty. Jako ostoja ewangelicznych wartości jest szczególnie atakowana przez szatana. Dlatego potrzebuje ciągłej odnowy i umocnienia, które znajduje w Kościele.

W uroczystość Świętej Rodziny 30 grudnia w kościele zgromadziły się całe rodziny. Najświętszą Ofiarę sprawował ks. Tadeusz Cetera. Niezwykle rodzinnym akcentem było obmycie ze zmazy grzechu pierworodnego i włączenie dziecka do wspólnoty Kościoła poprzez sakrament Chrztu Świętego.

W homilii ks. Proboszcz mówił o rodzinie. Stawiając za wzór rodzinę z Nazaretu zachęcał do ufnego zawierzenia Bogu radości i trosk codziennego życia. Mówiąc o kryzysach i próbach, które dotykają każdej rodziny, kaznodzieja zachęcał do szukania pomocy w modlitwie i Piśmie św. Do ciągłego odnawiania wzajemnej miłości, do budowania relacji i przezwyciężania trudności. Nawiązując do nauczania Ojca św. Franciszka podkreślał, że w rodzinie najważniejsza jest miłość, która uświęcona przez łaskę, jednoczy i umacnia. Że ludzkie życie jest tajemnicą, a rodzice działają jako współpracownicy Boga, wypełniając podniosłą misję, która czyni każdą rodzinę sanktuarium życia. Kaznodzieja przypomniał, że trwający od kwietnia br. V Synod Diecezji Tarnowskiej pochyla się nad tematem rodziny, szukając pomysłów, jak wspierać i umacniać wspólnoty rodzinne oraz jak pomagać w przezwyciężaniu trudności.

Po Komunii św. małżonkowie, jak w dniu ślubu, podali sobie dłonie i w obecności rodziny i całego Kościoła ponowili wobec siebie śluby małżeńskie. Wielu towarzyszyły dzieci.

Starsi i młodsi, z ufnością i radością przyjęli błogosławieństwo. Wszyscy, podążając w pielgrzymce za ołtarz, dziękowali za opiekę i wstawiennictwo Maryi, Gosprzydowskiej Pani i Jej powierzali dalsze lata życia.