W pierwszą sobotę lutego obchodziliśmy święto Ofiarowania Pańskiego znane w tradycji polskiej jako święto Matki Bożej Gromnicznej. Do kościoła przyszliśmy ze świecami. Prawie w każdych rękach paliło się światło - symbol żywej wiary, z którym idziemy na spotkanie ze światłem najdoskonalszym - Chrystusem. Podczas Mszy św. ks. Proboszcz poświęcił gromnice.

Gromnica towarzyszy człowiekowi w najważniejszych wydarzeniach życia - w sakramencie Chrztu św. i I Komunii św. Gromnica znajduje się w każdym chrześcijańskim domu, jako ochrona w trudnościach i niebezpieczeństwach. Często jest zapalana w domu w czasie burz i nawałnic. Płonącą świecę podaje się do ręki konającym, aby światło Chrystusa rozświetlało mrok śmierci.

W symbolice liturgicznej płonąca świeca oznacza Chrystusa. Jezus sam powiedział o sobie: "Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia. (J 8, 12)" Św. Jan Paweł II objaśniał: "Chrystus jest światłem ludzkiego życia. Jest światłem, bo rozprasza jego mroki. Jest światłem, bo rozjaśnia jego tajemnice. Bo odpowiada na pytania podstawowe i ostateczne zarazem. Jest światłem, bo nadaje życiu sens. Jest światłem, bo przekonuje człowieka o jego wielkiej godności."

2 lutego obchodzony jest również Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Dzień w którym obejmujemy modlitwą osoby konsekrowane, jak również wspieramy materialnie zakony klauzurowe.

Ks. Proboszcz odczytał list bpa Jacka Kicińskiego, przewodniczącego Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. W liście ks. Biskup podkreślił rolę osób konsekrowanych w życiu Kościoła, a w szczególności w życiu ludzi młodych. We wspólnocie wiary młodzi doświadczają spotkania z Bogiem i z drugim człowiekiem. Tu mogą znaleźć swoje miejsce i doświadczyć miłości, dobroci oraz wzajemnego szacunku. To bardzo ważne w świecie nastawionym na doczesność i tymczasowość, promującego model człowieka obojętnego i niewrażliwego na innych, tylko realizującego samego siebie.

Bp Kiciński podziękował osobom konsekrowanym za towarzyszenie ludziom młodym w ich codzienności. Towarzyszenie w drodze wiary, uczestnictwo w rozeznawaniu i wyborze życiowego powołania i brania odpowiedzialności za życiowe decyzje.