Plenerowa Droga Krzyżowa - 12.04.2019 |
To nie gwoździe Cię przebiły, lecz mój grzech
To nie ludzie Cię skrzywdzili, lecz mój grzech.
Choć tak dawno to się stało, widziałeś mnie...
Droga Krzyżowa - wąska, kamienista, wznosząca się stromo ku górze. Na niej Jezus z belką krzyża na ramionach. Niesprawiedliwie osądzony, poraniony, upadający, opluty, upokorzony, przybity do krzyża, umęczony. Obok żołnierze, rozkrzyczany tłum, kochająca Matka, Szymon przymuszony do udzielenia pomocy, Weronika, niewiasty płaczące i ja.
To nie opowieść ani legenda. To historyczne wydarzenie, rzeczywiste miejsca, postacie i najprawdziwsza Boża miłość obejmująca wszystkie pokolenia. Mnie i ciebie też. Wielka tajemnica miłosiernej miłości Boga, przebaczającej miłości Boga.
W piątek poprzedzający niedzielę palmową licznie uczestniczyliśmy w rozważaniu Drogi Krzyżowej. Nie przeszkodził przenikliwy chłód ani polatujący od czasu do czasu śnieg z deszczem. Na trasę wyszło ponad sto osób - młodzież, dorośli, dzieci, nawet osoby w podeszłym wieku. Tym razem ścieżka prowadziła nad plebanię, na "Górę Przemienienia", na której w ostatnich dniach został ustawiony krzyż z wizerunkiem Chrystusa. Znak zwycięstwa życia nad śmiercią. Znak odkupienia.
Rozważania prowadził ks. Proboszcz, śpiew p. Organista. Krzyż nieśli przedstawiciele młodzieży, Liturgicznej Służby Ołtarza, Dziewczęcej Służby Maryjnej,Grupy Apostolskiej, Caritasu, Ludowego Zespołu Gosprzydowianie oraz Róż Różańcowych. Służbę porządkową pełnili strażacy.
Po zakończeniu nabożeństwa Drogi Krzyżowej ks. Tadeusz Cetera poświęcił Krzyż dziękczynny za 100 - lecie odzyskania przez Polskę niepodległości.
Dziękując za udział w ekstremalnej Drodze Krzyżowej ks. Proboszcz życzył, aby Krzyż, który góruje nad naszą wioską był wymownym świadkiem naszych czasów, aby królował w naszych sercach i był znakiem rozpoznawczym wiary zakorzenionej tu od wieków.