Józef z Maryją przynoszą Dziecię do świątyni. Tam już jest Symeon i Anna, ludzie w podeszłym wieku, którzy trwają na modlitwie. Wiele lat oczekiwali na to spotkanie. Ale ten czas oczekiwania nie był czasem straconym. Moment spotkania był najpiękniejszy. Symeon z radością mówi: „teraz pozwól słudze Twemu odejść, bo moje oczy ujrzały zbawienie świata.”
W tradycji polskiej święto to zwane jest Świętem Matki Boskiej Gromnicznej. W tym dniu przynosimy do kościoła gromnice. Poświęconą gromnicę ze czcią przechowujemy z domu i zapalamy podczas burz, nawałnic, pożarów, powodzi, a także w chwili odchodzenia bliskich do wieczności.
W Święto Ofiarowania Pańskiego uczniowie klasy III - Natalia, Wiktoria, Wiktor, Artur, Rafał, Tomek i Bartosz - rozpoczęli bezpośrednie przygotowanie do I Komunii Św.
Najświętszą Ofiarę 2 lutego sprawował ks. Tadeusz Cetera. Na początku Mszy św. ks. Proboszcz poświęcił gromnice, natomiast w homilii wyjaśnił treść i znaczenie Święta Ofiarowania. Przypomniał, że rodzice, przed kilkoma laty przynieśli swoje dzieci do kościoła, prosząc o Chrzest św., w ten sposób ofiarowując je Bogu. Wtedy po raz pierwszy dzieciom towarzyszyła płonąca świeca, która oznacza zapalenie światła wiary w duszy oraz włączenie do wspólnoty Kościoła Świętego. Dziś we wspólnocie parafialnej ofiarujemy Bogu czas przygotowania dzieci do sakramentu pokuty i do pierwszego przyjęcia do serca Jezusa w Komunii św. Polecając grupę dzieci modlitwie wspólnoty parafialnej, ks. Proboszcz zaprosił rodziców do współpracy w pogłębianiu wiedzy religijnej oraz jak najlepszym przygotowaniu dzieci do świadomego przystąpienia do spowiedzi i Komunii Św. Po liturgii słowa ks. Proboszcz poświęcił medaliki, a rodzice nałożyli je swoim dzieciom.
XXIV Dzień Życia Konsekrowanego
„Macie niepokoić miłością. Macie być czułością Pana Boga, macie pokazywać Jego bliskość.”
Od 24 lat w Święto Ofiarowania Pańskiego obchodzony jest Dzień Życia Konsekrowanego. Dzień ten ustanowił Ojciec Święty Jan Paweł II w 1997 r. Poprzez wybór tej daty, Jan Paweł II zwrócił uwagę, że ofiarowanie Syna Bożego, którego symbolem jest przyniesienie Go do świątyni, jest wzorem dla wszystkich, którzy poświęcają swe życie Bogu. Osoby konsekrowane również składają ofiarę ze swojego życia w świątyni, powierzając się całkowicie Panu Bogu, a przez to postanawiają i pragną służyć drugiemu człowiekowi.
 |
Osoby konsekrowane w Polsce
W naszym kraju osoby konsekrowane to potężna Boża armia. Mamy obecnie 30 000 osób konsekrowanych, z czego najliczniejszą grupę stanowią zakonnice i zakonnicy. Powołanie zakonne, jak mówi papież Franciszek, jest najbardziej autentyczną i radykalną formą naśladowania Chrystusa, przyjęcia Jego stylu życia, sposobu myślenia, działania, postępowania.
W Polsce jest 106 zgromadzeń zakonnych. W zgromadzeniach żeńskich żyje i pracuje 17 000 sióstr zakonnych, ponad 2 000 pracuje na misjach. Siostry prowadzą nauczanie w szkołach, 31 okien życia, 210 domów opieki dla dzieci i dorosłych, ponad 100 dzieł dla ubogich. Czynnie pracują w szkołach, w szpitalach jako pielęgniarki, lekarki, a także w duszpasterstwie więźniów, w instytucjach pomocy rodzinom, kobietom w potrzebie, przeciwdziałania przemocy, zniewoleniu, prostytucji, handlu ludźmi, duszpasterstwie akademickim, młodzieżowych ośrodkach pomocy społecznej.
W naszej Ojczyźnie są 83 klasztory klauzurowe, w nich ponad 1200 sióstr prowadzi życie zamknięte, poświęcone modlitwie i kontemplacji.
W zakonach męskich żyje i pracuje 11 000 zakonników, wśród nich kapelani, egzorcyści, spowiednicy, rekolekcjoniści, prowadzący dzieła charytatywne, hospicja, media katolickie.
Kapłani zakonni prowadzą 708 parafii, 174 sanktuaria. Ponad 3 000 zakonników pracuje na misjach.
Obok wspólnot zakonnych i instytutów świeckich odradzają się w kościele i inne formy życia konsekrowanego, które obecnie przeżywają swoisty renesans. Są to mianowicie dziewice konsekrowane, których jest obecnie ponad 350 oraz wdowy (ponad 300). Pojawia się życie pustelnicze.
 |
Misja osób konsekrowanych
Osoby konsekrowane odpowiedziały w swoim sercu na miłujący głos Boga. Są zapowiedzią przyszłego świata, radości nieprzemijającej. Ukazują nam głębię wiary, głębię trwania w Chrystusowym Kościele, zapraszają do modlitwy, na Eucharystię, pokazują jak wielkie znaczenie ma Słowo Boże. Przypominają, że czas spędzony na modlitwie nie jest czasem straconym. Są światłem w dzisiejszym mrocznym świecie. Potwierdzają, że Bóg jest, że się nami opiekuje.
Osoby konsekrowane żyją trzema radami ewangelicznymi, którymi są: czystość, ubóstwo i posłuszeństwo, upodabniając się w ten sposób do Jezusa.
Trzy rady ewangeliczne stoją w opozycji do tego, czym żyje dzisiejszy świat, w którym działa zło – rzeczywistość osobowa, realna. Stanowią oręż do walki z trzema pożądliwościami - pożądliwością ciała, pożądliwości oczu, pychą żywota, które są niemal odwieczne po grzechu pierworodnym i próbują oderwać nas od więzi z Bogiem i drugim człowiekiem.
Pożądliwość ciała to nienasycone pragnienie przyjemności. Człowiek nieustannie podąża za tym, aby było lepiej, łatwiej, przyjemniej. Pożądliwość ciała prowadzi ostatecznie do zatopienia się w doczesności.
W opozycji do pożądliwości ciała stoi pierwsza rada ewangeliczna - czystość. Czystość to miłość Boga. Kto miłuje Boga, miłuje drugiego człowieka.
Pożądliwość oczu to nienasycone pragnienie posiadania. W opozycji do tej pożądliwości stoi ubóstwo. To umiejętność powiedzenia: „Stop”, to mi wystarczy, to mi jest niezbędne do mojego codziennego życia.
Pycha to nienasycone pragnienie panowania, chęci dominacji, samostanowienia, niezależności, chęć bycia równym Panu Bogu. W opozycji do do tej pożądliwości stoi posłuszeństwo.
 |
Czym żyje dzisiejszy świat?
W społeczeństwach dominuje hedonizm, czyli zatopienie w doczesności – kult przyjemności, tymczasowość, a z tego rodzi się życie „na próbę”. Człowiek patrzy wyłącznie na siebie, myśli tylko o sobie, aby tylko mi było dobrze, a nie innym ze mną.
Kolejny obszar działania zła to fałszywe zasady moralne. Zło zawsze działa pod płaszczem dobra: eutanazja dla dobra człowieka, in vitro dla dobra człowieka, aborcja dla dobra człowieka. Badania prenatalne miały służyć wczesnemu wykrywaniu wad dzieci i ich leczeniu, a stały się biletem do śmierci. Zwodnicze obietnice, które tak naprawdę degradują życie ludzkie, a konsekwencje rodzą dramatyczne skutki – rozczarowanie, przygnębienie, frustracja, załamanie.
Bardzo popularna ostatnio przestrzeń działania zła to wykpiwanie pobożności i religijności. Dziś nie wypada być pobożnym, nie wypada być religijnym.
I na końcu skandalizacja życia publicznego, czyli podważanie autorytetów – Ojca św. biskupów, kapłanów, rodziców, nauczycieli, czyli wszystkich, którzy towarzyszą procesowi formacji.
Owocami działania zła jest zagubienie duchowe, brak trwałych więzi rodzinnych, małżeńskich. Dziś rzadko są rodziny wielopokoleniowe. Wierność zostaje zastąpiona przyjemnością, a pragnienie samorealizacji sięga pragnienia bycia równym Panu Bogu.
Ojciec św. Franciszek wskazuje, że dzisiejszy świat to pewnego rodzaju hipermarket, w którym są różne produkty, propozycje, wyprzedaże, reklamy. Człowiek porusza się w świecie bez barier, wszystko mu wolno. Okazuje się, że artykuły, które są niezbędne do życia są na końcu.
 |
Jakie jest zadanie zakonów w kościele i świecie?
To przede wszystkim ewangelizacja poprzez obecność. To świadczenie o Bogu poprzez świadectwo swojego życia. Zadaniem osób konsekrowanych jest podnoszenie naszego wzroku z ziemi ku górze. Papież Franciszek powiedział: „Wy macie obudzić ten świat z letargu obojętności i niemocy. Macie niepokoić miłością. Macie być czułością Pana Boga, macie pokazywać Jego bliskość. Dzisiaj jest głód miłości, jest wielu ludzi, którzy czują się odrzuceni”.
Jak to czynić?
Osoby konsekrowane niosą zapach Boga w dzisiejszy świat – poprzez modlitwę, trwanie na adoracji, poprzez słuchanie Boga. Jeśli człowiek nauczy się słuchać Boga, zawsze będzie miał czas dla drugiego człowieka. Potrafi go widzieć i zrozumieć, dzielić się z nim wiarą. Potrafi zobaczyć jego serce.
Niech dobry Bóg wynagradza trud codziennym błogosławieństwem.
Opracowano na podstawie: Katecheza bpa Jacka Kicińskiego CMF, Przewodniczącego Komisji ds. Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego KEP