 |
Tradycja Dni Krzyżowych sięga V w. Zapoczątkowane zostały w dzisiejszej Francji w związku z klęskami nieurodzaju, trzęsieniami ziemi i wojnami.
Nazwa „Dni Krzyżowe” łączy się z miejscami, do których podążała procesja, a były to kaplice i krzyże przydrożne. Od IX wieku śpiewa się podczas procesji Litanię do Wszystkich Świętych.
Dni Krzyżowe zwane również dniami modlitw o urodzaje organizowane są w tygodniu przed Wniebowstąpieniem Pańskim.
W przeszłości, gdy byt rodziny zależał w dużej mierze od zebranych plonów, w procesjach uczestniczyli przedstawiciele niemal wszystkich domów w wiosce. Procesja podążała w różne strony wsi, miedzami wśród pól, a kapłan błogosławił zasiewy. Ludzie zawierzali Bożej Opatrzności życie swoich rodzin, prosili o błogosławieństwo w pracy i w urodzajach. Bogu oddawali cześć, wielbili Jego dobroć, dziękowali za opiekę, powierzali swoje cierpienia.
W naszej parafii kultywowana jest tradycja Dni Krzyżowych.
W kolejne dni tygodnia od 10 do 12 maja, po Mszy św. wieczornej z kościoła wyruszała procesja błagalna do Krzyża misyjnego, do Krzyża nad ławą oraz do ołtarza w Ogrodzie Różańcowym. Śpiewając Litanię do Wszystkich Świętych uczestnicy nabożeństwa polecali Bogu pracę rolników i szczęśliwe zbiory. Modlili się o uświęcenie pracy ludzkiej oraz za głodujących.
W drodze powrotnej do kościoła śpiewali Litanię Loretańską. Nabożeństwo kończyła modlitwa do św. Józefa i błogosławieństwo kapłana.
|
 |
 |
 |
 |