 |
Dzień spowiedzi parafialnej
Boża łaska i miłosierdzie stało się udziałem wszystkich, którzy skorzystali z sakramentu pokuty i pojednania. Wielki to dar, gdy Bóg wybacza nam grzechy i, wraz z wybaczeniem, zapomina nasze nieprawości. I nigdy do tego nie wróci, zapewniał o. Szczepan. W tym objawia się wielkość Boga – zdolna przebaczyć i zapomnieć. Inaczej niż to jest w relacjach między ludźmi. Wprawdzie następuje pojednanie, ale gdy tylko nadarzy się okazja, znów wracają zarzuty, przypominane są błędy, winy i zaniedbania.
Kazanie na Górze było treścią nauczania Rekolekcjonisty w trzecim dniu rekolekcji wielkopostnych. O. Szczepan podkreślił że osiem błogosławieństw, które Jezus wypowiedział do tłumów to kodeks moralności chrześcijańskiej. Nie jest to absolutnie pochwała postawy smutku, płaczu, wycofania, zawodzenia i rezygnacji.
|
Misjonarz wyjaśnił, jak należy rozumieć błogosławieństwa wypowiedziane przez Jezusa.
Być ubogim w duchu, to znaczy mieć w sobie pokorę, mieć ufność w Bogu, przyjąć moc Ducha Świętego. Ubodzy w duchu pokładają nadzieję w Bogu.
Człowiek często ufa sobie, swojemu zdrowiu, zdolnościom, umiejętnościom. Albo też pieniądzom, pozycji społecznej, znajomościom, układom, sprytowi, lekarzom. To jednak nie gwarantuje ani bezpieczeństwa ani sukcesu.
Łzy radości, wzruszenia, słabości – oto drzwi do serca, które mogą otworzyć na łaskę Boga. Czas doświadczenia jest czasem otwarcia na błogosławieństwo.
Być człowiekiem cichym znaczy – być człowiekiem łagodnym, opanowanym, nie robić szumu wokół swojej osoby.
Łaknąć i pragnąć sprawiedliwości, znaczy, że ludzkie serce może bić równo i szczęśliwie jedynie wtedy, gdy znajduje się w świecie sprawiedliwości. Każda niesprawiedliwość powoduje ranę i bolesny skurcz serca.
Człowiek miłosierny dostrzega potrzebujących i w miarę swoich możliwości spieszy im z pomocą. Miłosierdzie jest zawarte w pocieszeniu, w upomnieniu, w pouczeniu. Jest znakiem troski o drugiego człowieka. Miłosierdzie wobec innych jest najkrótszą drogą do miłosiernego Boga.
Czyste serce jest nastawione na kontakt z Bogiem. Człowiek szczery, żyjący bez zakłamania przebywa blisko Boga, jest błogosławiony.
Człowiek otwarty na budowanie pokoju jest zanurzony w Bożym błogosławieństwie. Pokój jest twórczy, kłótnie, spory i wojny są zawsze destrukcyjne.
Uczeń Chrystusa daje świadectwo życia ewangelicznymi wartościami. Nawet prześladowany, jest człowiekiem prawym i sprawiedliwym. Jeśli prześladowany cierpi z powodu Chrystusa i dla Chrystusa, jego serce wypełnia radość.
O. Szczepan życzył, abyśmy mieli odwagę żyć według błogosławieństw Jezusa, a przez to zasłużyli na nagrodę w niebie.