 |
„A gdy będziemy schodzić z tego świata,
niechaj nas,
niosących pełne naręcza dobrych uczynków,
przedstawi Tobie
Najświętsza Dziewica Wniebowzięta”
Święto Wniebowzięcia Maryi, Zaśnięcie Matki Bożej, Wielkanoc Maryi, Święto Matki Bożej Zielnej – to określenia święta Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Najstarsze i jedno z najpiękniejszych świąt maryjnych obchodzone jest wyjątkowo uroczyście. W wielu sanktuariach odbywają się procesje, na które przybywają rzesze pielgrzymów. Bo Maryja jako pierwsza z ludzi osiągnęła chwałę nieba, Ona jest dla nas „znakiem nadziei” i „źródłem pociechy”.
|
Pachnące wiązanki kwiatów, roślin zielonych, ziół leczniczych, kłosów i owoców, które w tym dniu przynosimy do kościoła są naszym darem dla Maryi, są symbolem Jej niezwykłego piękna, blasku wszelkich cnót. Dostrzegamy w nich obraz duchowej dojrzałości Maryi i pełni łask, jakimi Bóg od wieków obdarzył Matkę swojego Syna i naszą. To również obraz pięknego dopełnienia się Jej życia zakończonego Wniebowzięciem.
Woń ziół i kwiatów wypełniła i naszą świątynię. Najświętszą Ofiarę sprawował ks Tadeusz Cetera i ks. Marek Prus.
 |  |
Ks. Proboszcz w homilii mówił o dogmacie Wniebowzięcia Maryi, „Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej”. Przypomniał, że Wniebowzięcie Maryi jest również naszym świętem. Ta, która „pierwsza osiągnęła zbawienie, stała się wizerunkiem Kościoła w chwale, a dla pielgrzymującego ludu źródłem pociechy i znakiem nadziei”.
My również jesteśmy powołani do zmartwychwstania, a każdy dzień przybliża nas do tej chwili.
 |
Ks. T. Cetera podkreślił, że Maryja Wniebowzięta wskazuje nam drogę do nieba, wspiera nas w tej drodze i oczekuje na nas. A jest to droga pełna niebezpieczeństw i wiąże się z walką. O tej walce, która porusza niebo i ziemię, mówi pierwsze czytanie z księgi Apokalipsy. Terenem wielkiej bitwy są nie tyle potęgi czy armie tego świata, ale moje serce. W moim sercu się rozstrzyga, kto zwycięży, smok czy Niewiasta brzemienna odziana w wieniec z gwiazd dwunastu. Kto staje po Jej stronie, odnajdzie razem z Nią schronienie, ocalenie u Boga.
Zatrzymajmy się dziś i popatrzmy w niebo, i bądźmy prawdziwym świadkami życia wiecznego, aby ludzie na „pustyni dzisiejszego świata” znaleźli drogę do nieba, znaleźli drogę do Boga.
 |  |
Maryja wzięta z ciałem i duszą do nieba cieszy się bliskością Jezusa. Zatęsknijmy za niebem i czyńmy wszystko, aby do tego miejsca się zbliżać. Naśladujmy Maryję w Jej pięknym życiu na ziemi. Z ufnością oczekujmy tego radosnego spotkania w niebie.
Po Matce Bożej Zielnej dni coraz są coraz krótsze a noce coraz dłuższe. Również dla każdego z nas przyjdzie godzina pożegnania z tym światem. Pod płaszczem Maryi nie muszę lękać się jesieni życia i śmierci. Maryja Wniebowzięta czeka na nas. Jest już w domu.
Po Mszy św. ks. Proboszcz pobłogosławił bukiety ziół i kwiatów oraz okazały wieniec żniwny, przygotowany przez świetlicę wiejską i Koło Gospodyń i Gospodarzy Wiejskich „Paczka Gotfryda” w Gosprzydowej.
 |