 |
„Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć,
wzywajcie Go, dopóki jest blisko!”
Iz 55, 6–9
Zimową scenerią powitała nas niedziela Chrztu Pańskiego. Pierwsza niedziela w Nowym Roku 2024, kończąca liturgiczny okres Bożego Narodzenia, choć wystrój w kościele pozostaje i śpiew kolęd również jak dotąd w tradycji polskiej do 2 lutego.
Święto Chrztu Pana Jezusa przypomina nam o naszym przyjęciu sakramentu chrztu świętego, przez który zostaliśmy włączeni do wspólnoty Kościoła. Ksiądz Proboszcz zachęcił do spojrzenia na swoje życie przez pryzmat tego sakramentu, a także do wdzięczności rodzicom i chrzestnym, którzy zadbali o nasz chrzest i wychowanie w duchu wiary katolickiej.
Przypomniał, że wiara jest największym skarbem, jakim rodzice mogą obdarować swoje dziecko. To fundament, na którym człowiek może budować życie i odpowiedzialnie podążać ku wieczności. Nawet gdy pogubi się na ścieżkach codzienności, ma oparcie, które pomoże mu powrócić na drogę prawdy i życia.
Podsumowując miniony rok ks. Tadeusz Cetera ze smutkiem stwierdził, że nieliczni uczestniczyli w codziennych Mszach św., również zmniejszyła się obecność na niedzielnych Mszach świętych. Niepokoi fakt, że tylko kilkoro dzieci uczestniczyło systematycznie w nabożeństwach, majowych, różańcowych, adwentowych. Coraz mniej przystępuje do sakramentu pokuty w pierwsze piątki miesiąca. Spada poziom wiedzy religijnej i luźne podejście do spraw wiary, wychowania dzieci, sakramentów świętych. Daje do myślenia, jak szybko przywykliśmy do „nowoczesnego” modelu tzw. „luźnych” związków, wspólnego życia bez sakramentu małżeństwa.
W naszym kościele cztery pary zawarły sakramentalny związek małżeński. Chrzest św. przyjęło 13 dzieci, 16 osób przyjęło sakrament bierzmowania, 14 uczniów klasy trzeciej przystąpiło do I Komunii św., do wieczności odeszło 11 osób.
Piękną tradycją są Nabożeństwa Wynagradzające Niepokalanemu Sercu Maryi z procesją światła do Ogrodu Różańcowego. Gromadzą się na nich nie tylko mieszkańcy Gosprzydowej, ale również pielgrzymi z sąsiednich miejscowości. Po pandemicznych zawirowaniach wraca do tradycji „Majówka bliżej Nieba” oraz „Z różańcem w ręku, z sercem przy Maryi” ze spotkaniami integracyjnymi. Licznie jest reprezentowana nasza parafia na Pieszej Pielgrzymce Tarnowskiej na Jasną Górę. Kontynuowana jest wiekowa tradycja pielgrzymowania parafian z Gnojnika do Gosprzydowskiej Pani, tworzy się inicjatywa pielgrzymowania do nas przez młodzież z Tymowej. Po raz drugi odbyły się gminne obchody Dnia Niepodległości ze złożeniem kwiatów pod Krzyżem Niepodległości.
Ze spraw materialnych, cieszy fakt, że udało się przebrnąć przez procedury i uzyskać pozwolenie na budowę kaplicy na cmentarzu. W sierpniu ruszyła budowa, zostały wykonane fundamenty, wylano płytę i wybudowano ściany. Na bieżąco są regulowane płatności. W starym roku została również zakupiona dachówka na pokrycie kaplicy.
Wykorzystując dofinansowanie z Urzędu Marszałkowskiego wykonano kompleksową konserwację dzwonnicy. Zadanie zostało zakończone i rozliczone.
Uzyskano dofinansowanie wymiany stolarki okiennej oraz fumigacji kościoła. Gromadzona jest dokumentacja konieczna do uzyskania wymaganych pozwoleń i rozpoczęcia procedury wyłonienia wykonawców dla tych zadań.
Ks. Proboszcz wyraził wdzięczność za wszelką życzliwość i pomoc w funkcjonowaniu parafii, w szczególności p. Tobiaszowi Józefowi – grabarzowi, p. Marcinowi Świerczkowi – organiście, p. Zbigniewowi Kornasiowi – webmasterowi strony parafialnej, p. Ewie Prus – autorce artykułów na stronę internetową parafii i do czasopism lokalnych, p. Czesławowi Grucy, p. Jackowi Musiałowi, p. Ryszardowi Sumarze – Nadzwyczajnym Szafarzom Eucharystii, Różom Różańcowym. Słowa podziękowań ks. Proboszcz skierował do osób zbierających ofiary na budowę kaplicy cmentarnej, członków Rady Duszpasterskiej, DSM, Liturgicznej Służby Ołtarza, Caritasu, OSP, zespołu „Gosprzydowianie”.
Ks. Tadeusz Cetera podziękował osobom zaangażowanym w powstanie żywej szopki: p. Czesławowi Grucy za przywiezienie i codzienne doglądanie zwierząt, osobom, które włączyły się w przygotowanie poczęstunku w szałasie pasterskim, szczególnie piekącym placki, ciasto, chleb, przygotowującym smalec i inne rarytasy oraz pełniącym dyżury w szałasie – młodzieży, KGiGW „Paczka Gotfryda”, dbającym o czystość, a także o opał.
Dobra współpraca mieszkańców daje efekty, cieszy troska o trwałość tradycji i dbałość o dobro wspólne.
W podsumowaniu ks. Proboszcz przypomniał: Od momentu chrztu Bóg mówi do mnie i do ciebie: „tyś jest Mój syn umiłowany, Moja córka umiłowana”. Jego miłość daje nam siły do wzrastania. On ukochał każdego z nas jeszcze przed założeniem świata. On zawsze jest blisko! Nigdy o tym nie zapominaj.
|