Uroczystość Wniebowzięcia NMP – 15.08.2024

Piękna Tyś jest jak słońce,
jasna, nad blask księżyca,
gwiazdy zaś najpiękniejsze
nie są piękne jak Maryjo Ty…

Malowidło przedstawiające Wniebowzięcie NMP zdobi sufit nad prezbiterium gosprzydowskiego kościoła. W centrum obrazu Maryja, pełna radości i zadumy ma uniesione ręce i oczy wzniesione ku górze Po bokach trzej aniołowie podtrzymują Jej Postać, jakby unosili Ją do nieba. U stóp Matki Bożej artysta namalował gałązkę z kwiatem lilii oraz malutką różyczkę.


Dogmat o Wniebowzięciu Maryi ogłosił papież Pius XII 1. listopada 1950 r. Jednak prawda o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny jest znana i czczona w Kościele od najdawniejszych wieków.

Szczególnym jej głosicielem był św. Jan Damasceński, żyjący na przełomie VII i VIII wieku n.e. Filozof, teolog, pisarz chrześcijański, Ojciec Kościoła pisał: „Potrzeba było, by Ta, która rodząc zachowała nienaruszone dziewictwo, zachowała również i po śmierci swe ciało bez żadnego skażenia. Potrzeba było, by Ta, która Stwórcę w swym łonie jako Dziecię nosiła, przebywała w Boskich przybytkach. Potrzeba było, by Oblubienica poślubiona przez Ojca zamieszkała w niebieskich komnatach. Potrzeba było, by Ta, która widziała Syna swego na krzyżu i doznała w serce ciosu miecza boleści, uniknąwszy go przy rodzeniu, oglądała tegoż Syna zasiadającego wraz z Ojcem. Potrzeba było, by Matka Boża posiadała to, co do Syna przynależy i otrzymywała cześć od całego stworzenia jako Matka Boga i służebnica zarazem”.


Katechizm Kościoła Katolickiego podkreśla, że Wniebowzięcie Maryi jest szczególnym uczestniczeniem w Zmartwychwstaniu Jej Syna i uprzedzeniem zmartwychwstania innych chrześcijan”.

W Polsce to święto należy do najdawniejszych uroczystości maryjnych. W tradycji ludowej jest ono nazwane Świętem Matki Bożej Zielnej. W tym dniu składamy Matce Bożej bukiety ziół, kwiatów, zbóż i owoców.

Tak jest i u nas. Na honorowym miejscu w kościele ustawia się misternie upleciony wieniec żniwny, a ludzie przynoszą wiązanki ziół i kwiatów. Po zakończeniu Mszy św. kapłan dokonuje poświęcenia, wypowiadając słowa modlitwy:


Panie, nasz Boże, Ty sprawiasz, że na ziemi rosną trawy, zioła i zboża na pożywienie i lekarstwo dla ludzi i zwierząt. Od Ciebie pochodzi obfitość wody i promieni słońca, aby wszystko, co się zieleni i rozkwita, owocowało, gdy nadejdzie czas zbiorów.

Prosimy Cię, pobłogosław przyniesione do Ciebie pierwociny zieleni tego roku, młode pędy zbóż, trawy, zioła i kwiaty. Zachowaj je od suszy, gradu, powodzi i wszelkiej szkody, aby wzrastały, radowały oczy, przynosiły jak najobfitszy plon i mogły służyć zdrowiu ludzi i zwierząt.

A gdy będziemy schodzić z tego świata, niech nas, niosących pełne naręcza dobrych czynów, przedstawi Tobie Najświętsza Dziewica Wniebowzięta, najdoskonalszy owoc tej ziemi, abyśmy zasłużyli na przyjęcie do Twojego domu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.


W homilii ks. Tadeusz Cetera podkreślił, że Maryja była wzorem wierności i służby, głębokiej ufności i oddania Bogu. Począwszy od chwili Zwiastowania, aż do wiernego trwania przy konającym na krzyżu Synu, jest dla nas żywym przykładem osoby, która w każdej chwili swojego życia odpowiadała na Boże wezwanie z pokorą, oddaniem i wiernością. Mimo wielu przeciwności, Maryja zawsze trzymała się prawdy i miłości.

Kaznodzieja przywołał postać bł. Księdza Jerzego Popiełuszki, który swoje życie oddał za wiarę i odważne głoszenie prawdy. Mówił on: „Mamy wypowiadać prawdę, gdy inni milczą. Wyrażać miłość i szacunek, gdy inni sieją nienawiść. Zamilknąć, gdy inni mówią. Modlić się, gdy inni przeklinają. Pomóc, gdy inni nie chcą tego czynić. Przebaczyć, gdy inni nie potrafią. Cieszyć się życiem, gdy inni je lekceważą.”


Maryja daje nam przykład, jak w codziennym życiu wyrażać prawdę i miłość, nawet gdy wokół nas panuje zło. Jej życie pokazuje, że wierność Bogu to działanie na rzecz innych, niezależnie od osobistych kosztów i przeciwności.

Ks. Proboszcz życzył, aby uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przypominała nam, że nasza nadzieja i cel to wieczność z Bogiem. Przedstawił wskazówki, jak trwać w nadziei i radości, mimo wielu przeciwności, które nas spotykają.

Po pierwsze, odważmy się mówić prawdę, nawet gdy spotykamy się z plotkami, fałszywymi oskarżeniami czy nieuczciwością. Obrona prawdy może wiązać się z ryzykiem niezrozumienia, ale jest naszym obowiązkiem.


Po drugie, okazujmy miłość i szacunek, zwłaszcza tam, gdzie panuje napięcie i wrogość. Czasem wystarczy mały gest życzliwości wobec osoby, która nas skrzywdziła, by wprowadzić pokój tam, gdzie są podziały.

Po trzecie, nauczmy się milczeć, gdy trzeba. Zamiast odpowiadać na prowokacje, warto czasem zamilknąć, by okazać cierpliwość i uniknąć niepotrzebnych sporów.

Po czwarte, módlmy się za innych, zwłaszcza w trudnych sytuacjach. Modlitwa może być źródłem siły i wsparcia, nie tylko dla nas, ale i dla tych, którzy nas skrzywdzili.


Po piąte, pomagajmy potrzebującym. Czasem ktoś potrzebuje materialnej pomocy, innym razem rozmowy czy wsparcia emocjonalnego. Pomagając innym, realizujemy Boże przykazanie miłości bliźniego.

Po szóste, przebaczajmy, nawet gdy to trudne. Przebaczenie uwalnia nas od ciężaru nienawiści i pozwala żyć w pokoju.

Po siódme, cieszmy się życiem. W świecie pełnym problemów łatwo popaść w zniechęcenie, ale Maryja pokazuje nam, że prawdziwa radość płynie z serca skierowanego ku Bogu.

Maryja, wyniesiona do nieba, jest znakiem nadziei, jest pierwowzorem tego, co Bóg zapewnił dla swoich dzieci – radość przebywania z Nim na wieki.