Narodowe Święto Niepodległości – 11.11.2024

Ojczyzna to wielki zbiorowy obowiązek
C. K. Norwid

11 listopada obchodzimy Narodowe Święto Niepodległości, na pamiątkę roku 1918, kiedy zakończyła się tragiczna I wojna światowa, która, paradoksalnie, przyniosła naszej Ojczyźnie niepodległość, po 123 latach niewoli.

W tradycję naszej wspólnoty wpisało się uroczyste świętowanie tej rocznicy. Msza święta za Ojczyznę, patriotyczna akademia, złożenie kwiatów pod Krzyżem Niepodległości – to stałe punkty obchodów Święta Niepodległości w Gosprzydowej.

Tak było i tym razem. Uczniowie miejscowej szkoły przygotowali patriotyczną akademię. W montażu słowno – muzycznym przypomnieli fakty z historii Polski. Słowami poety określili jak wielkim dobrem i świętością była i jest Ojczyzna. Śpiewem pieśni patriotycznych wyrazili miłość do kraju i wdzięczność dla wszystkich, którzy walczyli i oddali życie za Ojczyznę.

Najświętszą Ofiarę w intencji Ojczyzny oraz za poległych w Jej obronie sprawował Ks. Tadeusz Cetera. W homilii ks. Proboszcz podkreślił, że Ojczyzna to nie tylko wdzięczna pamięć i szacunek dla przeszłości. Miłość Ojczyzny to także odpowiedzialność za jej obecny i przyszły kształt. To odpowiedzialność za przekazywanie prawdy historycznej, wiary w Boga, uczenie patriotyzmu, kształtowanie odwagi i dumy narodowej, to odwaga kierowania się własnym sumieniem i własną hierarchią wartości. To prawda i prawdziwość w naszych wzajemnych relacjach.

Na Górę Krzyży wyruszyli prawie wszyscy uczestnicy uroczystości. Pochód otwierały poczty sztandarowe: Szkoły Podstawowej oraz OSP. Kilkudziesięciometrową flagę Polski ponieśli uczniowie szkoły, przedstawiciele władz lokalnych, mieszkańcy wioski oraz goście. Kwiaty pod Krzyżem Niepodległości złożyli – Wicestarosta Powiatu Brzeskiego, Przewodniczący Rady Gminy Gnojnik, Sołtys Gosprzydowej oraz Radni z Biesiadek.

Oficjalną część uroczystości zakończył „Mazurek Dąbrowskiego”.

Patriotyczną biesiadę już po raz drugi przygotowali członkowie Koła Gospodyń i Gospodarzy Wiejskich „Paczka Gotfryda”. W szałasie pasterskim serwowali typowo polskie potrawy – żurek z kiełbasą i jajkiem, barszcz z krokietami, paszteciki z kapustą i grzybami, kiszone ogórki i chleb ze smalcem. Każdy mógł się posilić, ogrzać i poczuć dobrze we wspólnocie:)