Gosprzydowa to malownicza miejscowość położona na Pogórzu Karpackim, w obrębie Pogórza Wiśnickiego. Zajmuje pagórkowatą, lesistą okolicę, w odległości 15 km na południe od Brzeska, przy drodze Brzesko - Nowy Sącz. Prawie przez środek wioski przepływa rzeka Uszwica (prawobrzeżny dopływ Wisły), dzieląc ją na dwie części.

W środku osady w sąsiedztwie rzeki stoi niewielki barokowy, drewniany kościół pw. św. Urszuli z Towarzyszkami. Położenie kościoła przy drodze Gnojnik - Lipnica Murowana czyni go łatwo dostępnym dla wszystkich pielgrzymów i zwiedzających. Należy zaznaczyć, że z tego miejsca już tylko 6 km do Lipnicy Murowanej - miasta królewskiego założonego w XIV wieku, gdzie urodził się Św. Szymon.

Kościół gosprzydowski oceniony przez znawców jako skromny, ale miły przybytek Boży, jako piękne, pełne prostoty i starannie obmyślane dzieło końca XVII w. W wielkim ołtarzu mieści się obraz Najświętszej Maryi Panny, malowany na płótnie. O cudownym obrazie Stanisław Wolski, akademik krakowski napisał wiersz łaciński, drukowany w 1698 r. Czytamy tam, że obraz Najświętszej Panny cudownym sposobem płakał, że rozlicznych cudów tu wierni doznają w niebezpieczeństwach życia, że Matka Najświętsza w Gosprzydowej jest najlepszą lekarką na wszystkie choroby i cierpienia. Przez okolicznych mieszkańców jest czczona pod wymownym, choć dzisiaj zapomnianym tytułem "Pocieszycielki umierających"

Kościół jest otoczony drewnianym ogrodzeniem z daszkiem gontowym. Poza ogrodzeniem w odległości ok. 20m na północ od kościoła stoi dwukondygnacyjna drewniana dzwonnica, a kilka metrów dalej organistówka - budynek, w którym od roku 1877 mieściła się salka szkolna. Odrębny budynek dla potrzeb szkoły wzniesiono w 1910 r.

Domostwa mieszkańców rozrzucone są po okolicznych pagórkach, natomiast zauważyć można pewną prawidłowość - są usytuowane wzdłuż dróg, które w obecnym czasie w większości są drogami asfaltowymi.

Całą wieś można podzielić na kilka odrębnych przysiółków. Ich nazwy kształtowały się na przestrzeni dziejów i do dnia dzisiejszego funkcjonują w świadomości i języku mieszkańców.

Historia wioski sięga początków XIII wieku. Założył ją, według legendy, niemiecki rycerz Gotfryd. Najstarsza wzmianka o Gosprzydowej nosi datę 1215 r. Wtedy to, jak pisał Jan Długosz w Historii Polski, biskup krakowski Wincenty (Kadłubek) nadał katedrze krakowskiej dziesięcinę snopową na wsiach "około miasteczka Czchowa położonych, a do stołu biskupiego należących". Wśród tych kilkunastu wiosek znalazła się również Gosprzydowa.

Obecnie wieś liczy ok. tysiąca mieszkańców, w większości zajmujących się, jak ich przodkowie uprawą roli oraz znajdujących zatrudnienie w okolicznych zakładach pracy - głównie w Brzesku, Tarnowie i Krakowie. Nadmienić trzeba, że wielu naszych rodaków wyemigrowało "za chlebem" i w poszukiwaniu pracy do różnych miejsc w kraju i na świecie.

Mamy nadzieję, że tą drogą uda się choć na chwile przywołać w ich pamięci obrazy z tej niezwykłej, urokliwej miejscowości. Wszak, jak pisał nasz wieszcz narodowy:

"Jedna już tylko jest kraina taka,
W której jest trochę szczęścia dla Polaka,
Kraj lat dziecinnych! On zawsze zostanie
Święty i czysty, jak pierwsze kochanie(...)"