Wrzesień przyozdabia naturę wieloma barwami. Rolnicy przygotowują ziemię do zasiewu zbóż, ale intensywne prace w polu rozpoczynają się po uroczystości Narodzenia NMP, zwanym również świętem Matki Bożej Siewnej. W tradycji polskiej zachował się zwyczaj, aby przed rzuceniem ziarna w ziemię poświęciła je Boża Rodzicielka.

Uroczystość Narodzenia NMP w naszej wspólnocie ma szczególny wydźwięk. Jest to bowiem święto patronalne parafii - główny odpust, który przypada 8 września.

W bieżącym roku zewnętrzna uroczystość odpustowa miała miejsce 10 września. Sumę przy ołtarzu polowym celebrowali kapłani: ks. Tadeusz Piwowarski, ks. proboszcz Tadeusz Cetera oraz o. Jerzy Bakalarz OP.

Na placu i w kościele zgromadzili się parafianie oraz pielgrzymi z okolicznych wiosek. Zespół ludowy "Gosprzydowianie" prowadził śpiew. Uroczystość uświetnił liczny zastęp strażaków, którzy przybyli wraz z pocztem sztandarowym.

Przy konfesjonałach ustawiały się długie kolejki.

W homilii ks. Piwowarski mówił o narodzeniu Maryi, wyproszonej u Boga córki, podeszłych już w latach małżonków: Joachima i Anny. Przedstawiając rodzinę Maryi kaznodzieja zwrócił uwagę, że była Ona zwykłym człowiekiem. Przyszła na świat w rodzinie, w domu rodzinnym otrzymała staranne wychowanie religijne. W tym kontekście ks. Tadeusz przedstawił podstawowe zadania rodziny oraz zagrożenia, jakim poddana jest współczesna rodzina. Podkreślił, że rodzina jest szkołą miłości, wiary i poszanowania, a najskuteczniejszą nauką jest przykład rodziców. Pełny tekst homilii.

Po rozdaniu Komunii rozpoczęła się adoracja Najświętszego Sakramentu, a następnie wyruszyła procesja Eucharystyczna wokół kościoła. Po wejściu do kościoła został odśpiewany hymn Te Deum Laudamus, a następnie kapłan pobłogosławił zebranych Najświętszym Sakramentem. Ludzie, zachęceni przez ks. Proboszcza odbyli dziękczynną pielgrzymkę za ołtarz. Wpatrując się w oblicze zapłakanej Matki, powierzali Jej swoje troski, radości i pragnienia. Wielu przybywa tu systematycznie co roku, aby dziękować za przywrócone zdrowie, za ocalone życie czy inne wyproszone za wstawiennictwem Matki Bożej Gosprzydowskiej łaski.

Łaskami słynący obraz Matki Bożej Gosprzydowskiej jest obecny w naszym kościele od początku jego istnienia, a więc od 320 lat. Wizerunek był otaczany kultem już wcześniej, w poprzedniej świątyni , a po wybudowaniu nowego kościoła przeniesiony do niego i umieszczony w głównym ołtarzu. W dokumentach archiwalnych istnieje wiele zapisów świadczących o szczególnej opiece Matki Bożej w tym miejscu. Są one szczegółowo opisane w rozdziale "Matka Boża Gosprzydowska" monografii "Gosprzydowa, z dziejów wioski i parafii". Zachęcamy do sięgnięcia do tej pozycji i odświeżenia wiedzy o historii gosprzydowskiego obrazu. Niech będzie to również inspiracją do większej gorliwości w modlitwie oraz zachętą do składania świadectw o otrzymanych łaskach za wstawiennictwem Matki Bożej Gosprzydowskiej.